Nie mamy pańskiego płaszcza i co pan nam zrobi ?

To niestety coraz częstsza praktyka Organów ścigania, które czują się w wielu przypadkach poza jakąkolwiek kontrolą.
Polecamy uchwałę Sądu Najwyższego sygnatura akt I KZP 1/21, uchwała 3 sędziów Izby Karnej SN z dnia 13 października 2021 r. – z której jednoznacznie wynika, że wydanie postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych po upływie 6-miesięcznej blokady rachunku (jak na załączonym obrazku) bez postawienia komukolwiek zarzutów w sprawie prowadzi do naruszenia prawa własności i swobody prowadzenia działalności gospodarczej.
Nie mamy pańskiego płaszcza ..

środki zgromadzone na rachunku bankowym nie mają cech dowodu rzeczowego w rozumieniu art. 86 ust. 13 cytowanej wyżej ustawy, gdyż nie istnieją jako rzeczy, a są wyłącznie zapisami w systemie informatycznym.

Sąd Najwyższy udzielił jednoznacznej uchwały na między innymi pytania:
Czy przepis art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmowi (Dz. U. 2020.971):
- musi być interpretowany w sposób ścisły, przy uwzględnieniu przedstawionych właściwości dododów rzeczowych oraz przy założeniu gwarancyjnej funkcji tego przepisu?
- a co za tym idzie, czy sześciomiesięczny okres blokady rachunku, o jakim mowa w ww. przepisie służy temu, aby prokurator ustalił czy doszło do popełnienia przestępstwa i przedstawił zarzuty jego popełnienia, oraz aby, w konsekwencji powyższego, środki pieniężne na rachunku objętym postanowieniem prokuratora o jego blokadzie mogły się stać przedmiotem zabezpieczenia majątkowego w trybie art. 291 kpk?
Czy też alternatywnie:
- przepis art. 86 ust. 13 cytowanej wyżej ustawy pozewala na przyjęcie, że ustawodawca w żadnym razie nie sformułował wymogu przejścia postepowania w fazę in personam jako jedynej możliwości dalszego wykorzystania pieniędzy pochodzących z blokady rachunku bankowego?
- jeżeli przyjąć, że ustawodawca wyraził zgodę na uznanie tych środków pieniężnych za dowody rzeczowe to czy należy konsekwentnie uznać, iż wydanie postanowienia takiego jak zaskarżone, jest możliwe również w sytuacji, gdy sprawa znajduje się w fazie in rem, zaś prokurator zyskuje uprawnienie do prowadzenia śledztwa przez okres przekraczający sześcimiesięczny termin, o jakim mowa w art. 86 ust. 13 oraz odpowiednio art. 89 ust. 7 cytowanej wyżej ustawy bez konieczności postawienia komukolwiek zarzutów i przejścia do fazy in personam, a wskazane przepisy nie mają charakteru gwarancyjnego wobec osób, których środki zostały zablokowane zaskarżonym postanowieniem o dowodach rzeczowych?
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 października 2021 r.
1. przepis art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 1 marca 2018r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020, poz. 971) musi być interpretowany w sposób ścisły i uwzględniający gwarancyjną funkcję tego przepisu,

2. środki zgromadzone na rachunku bankowym nie mają cech dowodu rzeczowego w rozumieniu art. 86 ust. 13 cytowanej wyżej ustawy, gdyż nie istnieją jako rzeczy, a są wyłącznie zapisami w systemie informatycznym.