
Popularne




Przestępstwo oszustwa w kontekście transakcji gospodarczych – coraz częściej spotykane w praktyce adwokackiej , gdzie występujemy zarówno po stronie osób pokrzywdzonych – nierzetelnym działaniem stron umów, jak również bronimy oskarżonych.
To pozwala nam budować doświadczenie w sprawach karnych gospodarczych, które pozwala nam skutecznie reprezentować naszych Klientów.
Załączany wyrok uniewinniający, to tylko jeden z wielu przykładów dobrze poprowadzonej sprawy.
Możemy wylegitymować się reprezentacją osób pokrzywdzonych w sporach gospodarczych. Przyczynieniem się do wydania wyroków skazujących w stosunku do np. nieuczciwych pożyczkobiorców, firm, biorących towar z odroczonym terminem zapłaty, i wielu innych stanów faktycznych. Na kanwie wielu umów cywilnoprawnych, gospodarczych, umów zawieranych w budownictwie, umów sprzedaży pojazdów, umów pożyczki oraz innych kontraktów cywilnoprawnych może wystąpić sytuacja w której jedna ze stron celowo wprowadza drugą w błąd lub wyzyskuje jej błąd, by osiągnąć korzyść majątkową kosztem pokrzywdzonego.
Co wtedy.
Zaczynamy od analizy stanu faktycznego pod kątem przestępstwa oszustwa. Podstawa prawna – art. 286 § 1 k.k. „Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd, wyzyskania błędu albo niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze.
Przykłady oszustwa w typowych umowach cywilnych w jakich na co dzień reprezentujemy naszych Klientów to:
- Umowy sprzedaży pojazdów, np. podanie nieprawdziwego przebiegu auta (cofanie licznika), zatajenie wad pojazdu przed kupującym, zatajanie wad istotnych (np. napraw powypadkowych).
- Podszywanie się pod właściciela pojazdu przy braku prawa rozporządzania nim,
- Sprzedaż rzeczy skradzionej lub leasingowanej,
Umowy cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, pozyskanie pożyczki bez zamiaru jej spłaty (już w momencie zawierania umowy).
Wprowadzenie w błąd co do zdolności kredytowej, faktycznej sytuacji majątkowej, zatrudnienia itd.
Posłużenie się sfałszowanym zabezpieczeniem (np. podrobionym wekslem, fałszywą informacją z banku)
Kluczowe jest wykazanie zamiaru oszukańczego w chwili zaciągania zobowiązania – lub w przypadku obrony wykazanie, że go nie było.
Kontrakty cywilne i transakcje gospodarcze
Podpisywanie umów „na słupa” bez zamiaru realizacji świadczenia. Zawieranie kontraktów przez spółki – „słupy”.
Wprowadzanie zapisów umownych umożliwiający pozornie łatwe odstąpienie od umowy, zejście z budowy, pomimo wzięcia znacznej części wynagrodzenia, a wykonania nieznacznej części prac.
Samo nienależyte wykonanie umowy cywilnej, gospodarczej nie stanowi jeszcze przestępstwa. Musi istnieć zamiar wprowadzenia w błąd, w celu osiągnięcia korzyści.
Nie każde niewywiązanie się z umowy to przestępstwo – tu spora przestrzeń do pracy dla adwokatów karnistów.
Aby była szansa na zakwalifikowanie niewykonania umowy cywilnoprawnej jako przestępstwa oszustwa należy wykazać zamiar osiągnięcia korzyści majątkowej przez stronę wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu drugiej strony, niekorzystne rozporządzenie mieniem przez pokrzywdzonego.
Na kanwie umów cywilnych, najważniejsze jest ustalenie, czy w chwili zawierania umowy sprawca działał w złej wierze. Samo niewywiązanie się z umowy nie wystarcza do kategorycznego stwierdzenia, że doszło do przestępstwa. Choć oczywiście można próbować. Jak na kanwie tej sprawy, gdzie broniliśmy naszego Klienta. Prokurator w myśl jego zasady „domniemania winy” postawił zarzuty skierował akta oskarżenia, a teraz powinien pokryć koszty procesu, które mogą sięgnąć nawet kilkunastu tysięcy złotych.